واژه رنسانس به معنای تولدی دوباره است. سبک معماری رنسانس هم با توجه به نامی که اتخاذ کرده است انقلابی در معماری ایجاد نمود و موجب افول سبک‌های معماری قرون وسطایی مانند گوتیک شد. این سبک الهام گرفته از رومیان باستان و سبک کلاسیک بود که در شهر فلورنس ایتالیا در قرن ۱۴ میلادی ابداع گشت. معماران مبدع این روش معتقد بودند که معماری می‌بایست عاری از هرگونه پیچیدگی باشد و با مقوله عدم تقارن مخالفت داشتند. از این رو معماری رنسانس بر پایه توازن، سادگی در عین زیبایی و فارغ از تجمل گرایی بنا شد. از مشخصه‌های اصلی این سبک می‌توان به ستون‌هایی الهام گرفته از سبک کلاسیک، سقف‌های گنبدی ساده، ایوان و حیاط‌های محصور نام برد. مهم ترین آثار سبک معماری رنسانس کلیسا سنت پیترز باسیلیسا، کلیسا فلورنس و موزه لوور پاریس هستند. گفتنی است این شیوه معماری از قرن ۱۵ میلادی گسترش یافت و تا قرن ۱۷ رواج داشت.